HUIS TE KOOP !

Na een paar lange gesprekken tussen m'n man en mezelf en in samenspraak met de kids zijn we tot het besluit gekomen !Voor veel mensen zal dit inslaan als een bom...maar enkelen voelden het aankomen...Soms moet men iets loslaten om een stukje verder te komen ...
Zoals m'n man ook zei ,het blijft een materieel "iets"...en als men teveel aan het materieële gebonden is,kan men niet vrij zijn...Ik was de laatste om bij te draaien ...misschien kunnen we niet meer terug...maar willen we eigenlijk terugkeren naar België ?Gelukkig kunnen we niet in de toekomst kijken...
Voor de kinderen was de keuze simpel...misschien willen we het voor hen ook een beetje eenvoudig stellen .Willen ze nog dat papa en mama opnieuw(eigenhandig) een huisje bouwen ?Wonen ze liever in België of in de natuur?Willen ze het huis ruilen voor een groot stuk natuur(met bouwmogelijkheden)?Beseffen jullie dan ook dat alles definitief wordt?Babe vroeg :komen we dan op vakantie naar België ?Het lijkt zo heel gewoon voor de kids ...om ons te volgen.Tenslotte zijn wij ook verschillende keren verhuisd in België en telkens zonder grote aanpassingsproblemen.Het is de omgeving die zich telkens zorgen maakt.Ik denk dat wij toch een beetje zigeunersbloed in onze aders hebben vloeien...
Maar m'n man en ik beseffen heel goed ...het is nu of nooit !Binnen 10 jaar zijn m'n oudste dochters misschien gesetteld door werk en relatie hier in België. Kunnen we dan nog zeggen ,jullie moeten mee!?
Zeven jaar terug hebben we ook voor die keuze gestaan...maar toen waren we blijkbaar niet rijp genoeg,er hield ons nog een aantal dingen tegen...Nu zijn we wat wijzer geworden en bekijken we alles wat nuchterder...de droom wordt wat op de achtergrond geschoven.