
zondag 30 november 2008
Relaxen in Brussel
Zopas terug van een (gratis) overnachting in "Be Manos",designhotel te Brussel.Samen met m'n man nog even wat relaxte tijd doorbrengen in onze hoofdstad,Brussel .Niet altijd even relaxt,maar toch heel geslaagd!M'n man zal nog jaren een leuk verhaaltje kunnen vertellen van me ...Rüt op stap te voet door Brussel,een heel avontuur...!!!Ik heb reeds veel steden te voet gedaan Rabat,Las Vegas,Paris,...niet de ongevaarlijkste maar ik heb ze toch gedaan...Was het de koude,de vermoeiheid ,de duister,de honger...maar ik werd overvallen door een enorme angst!Vanuit de Nieuwstraat stapten wij richting Anderlecht naar het hotel...In het doorgaan , bij daglicht hadden wij een taxi genomen...en ik wou bij donker zeker terug met de taxi.Maar geen taxi te vinden , beginnen stappen dus...Onderweg begon ik me te gedragen als een kind,ik huilde en maakte me boos en begon Dieter uit te schelden...je weet dat ik bang ben ,je doet erom,je bent de weg kwijt en snikken en huilen ...Ja,ik werd bevangen door angst...Ik voelde me niet veilig in m'n eigen land...Ik voelde me een toerist in eigen land...Dieter bleef onder de situatie heel koel en liet me begaan...huilend en snikkend met m'n kaartje in de hand...en snel doorstappend,Dieter achter me aan met de boodschappen ...Onderweg werden we natuurlijk benaderd voor geld en sigaretten...en ik nog meer huilen ...nooit meer !!!Dieter zei:"verman je" !
Jij hebt makkelijk praten ,jij bent een man ! Ik ben een vrouw en ik heb "city angst" !!!Ik voelde me verdwaald in een rattennest...(met alle respect voor de mensen die in de grote stad wonen,maar niks voor mij...te benauwd,te dicht op elkaar,te druk,te rumoerig...)
Toen we na een half uurtje stappen het hotel zagen ,waren m'n tranen opgedroogd!M'n glimlach kwam terug en we zouden er nog een geslaagde avond van maken ...
Ja,Brussel onze hoofdstad...niks voor mij !Het hotel zelf daaraantegen was wel volledig ons ding...
Prachtig en een geslaagd concept ..."Be Manos" !!!
Jij hebt makkelijk praten ,jij bent een man ! Ik ben een vrouw en ik heb "city angst" !!!Ik voelde me verdwaald in een rattennest...(met alle respect voor de mensen die in de grote stad wonen,maar niks voor mij...te benauwd,te dicht op elkaar,te druk,te rumoerig...)
Toen we na een half uurtje stappen het hotel zagen ,waren m'n tranen opgedroogd!M'n glimlach kwam terug en we zouden er nog een geslaagde avond van maken ...
Ja,Brussel onze hoofdstad...niks voor mij !Het hotel zelf daaraantegen was wel volledig ons ding...
Prachtig en een geslaagd concept ..."Be Manos" !!!
maandag 24 november 2008
sneeuwpret





Terwijl hier de eerste sneeuw is gevallen ,hebben ze op Ibiza een 12 ° s'avonds en overdag een deugddoend zonnetje!
Voor de kids hier een reuzepret...sneeuw!!!Misschien een witte Kerst...maar op Kerstmis vertrekken wij met de auto naar Ibiza voor een 10 -tal dagen .Het zal er vlug zijn ,vooral omdat we hier ook een tandje moeten bijsteken naar de eindejaarsfeesten...
En vanaf januari start Dieter met z'n nieuwe zaak in bijberoep...DD design...weldra meer !!!
Met de kids alles Ok !Goed weekend, zonder teveel ruzie en wanneer de sneeuw was gevallen ,konden ze zich voluit geven ...ja,ja ze waren in hun nopjes...
zaterdag 15 november 2008
onze meiden

Julia blijft dit weekend in het zeepreventorium en zondag gaan we op bezoek .Dinsdag 11 november was er ook bezoekdag,maar op het strand heeft het tot een schoppende ruzie geleid tussen Babe en Julia.M'n 2 oudste meisjes die vroeger 2 handen op 1 buik waren ,zijn ver uit elkaar aan het groeien.Heel pijnlijk...Julia begint het moeilijk te hebben met het gemis ,denk ik .Ze voelt zich uit het gezin groeien...Wij doen allen heel hard ons best,maar bij het afscheid naderen ,verandert de stemming. De weekends dat ze naar huis komt,proberen we het voor haar heel aangenaam te maken ...terugzien oude vriendjes,samen met gezin gaan snowboarden naar Ice-mountain,op familiebezoek...we moeten het gezin samen houden en dat vraagt nu een extra inspanning !Julia,wij hebben veel bewondering voor jouw,wij verwerken ons gemis samen,jij moet er even alleen door...volhouden meid !
donderdag 13 november 2008
mijn eerste zwemles

Lopen,lopen,lopen...grote stappen met mama.
Vlug bikini aan...maar m'n broek had mama gewisseld met de idem bikini van de grote zussen.
M'n mama was creatief en legde er een knoopje in .De badmeester stond op me te wachten ...
Aangekomen bij het water ,moest ik onmiddelijk op m'n buikje liggen in het koude water en men begon aan m'n voeten te trekken ...Wat is me dat !Neen,neen,ik wil niet meer!Ik zette het op een huilen en snikken ,mama was weg,ik wil naar mama...dit is niet zwemmen !Ik kan niet zwemmen !Ik had het koud en m'n badmuts belemmerde m'n zicht !Ik ben even met de badmeester in het warme ploeterbadje gaan opwarmen en m'n traantjes droogden op.
Ik kreeg twee ringbanden ,een lange worst en een plankje...dit samen met m'n badmuts uit m'n ogen trekken...ik had handjes te weinig!Door m'n traantjes had ik m'n mama niet zien staan achter het glas,maar nu zie ik haar wel! Twee grote duimen voor mij, van mama en ik maak een paar "gekke" bekken .Ik sluit mooi aan bij de groep ,waar toch wel héle grote kindjes zitten!
De vorige 2 lesjes ,kon ik niet zwemmen door m'n oorontsteking en m'n grote verkoudheid,maar de juf vertelde mama dat ik heel goed m'n best heb gedaan!Mama is heel trots op mij en bij de terugweg naar de auto, vroeg ze me waarom ik huilde...Ik kon niet zwemmen en was bang dat ik onder zou gaan !
Waarom riep je om mama, vroeg ze dan...oei :ik was een beetje verstrooid zeker?En heel trots kijk ik op naar mama en ja hoor,bij mama zie ik een traan !
Maria-Louisa 4 jaar
zaterdag 8 november 2008
Babe... onze ballerina

Naast ballet,zou ze heel graag Flamenco verder dansen...Een initiatie-reeks van 10 lessen hebben wij reeds samen met Julia gevolgd.En het optreden van "Sangre Flamenca" ,met daarna een persoonlijke ontmoeting met Rodriguez,was voor ons top !
Haar vorig optreden heeft ze gedanst met een gebroken teentje.De dokter van de spoed vertelde me dat ze onmogelijk zou kunnen dansen.Ik moest m'n dochter erop voorbereiden ...
Ze heeft volhard en heeft gedanst(ook op haar pointes!) ,al kostte het haar extra pijn en extra hersteltijd en dit zonder enige vorm van pijnstilling...de dokters waren verbaasd!Dit bewijst nog eens het doorzettingsvermogen van Babe ...haar wilskracht.
Babe wij zijn trots op je !Veel succes !
Het optreden was prachtig,5 dansen over twee groepen...Oefenen tot de laatste minuten,voor het eerst op hakken dansen en dan nog een stoel op springen ...mama hield haar hart vast...
Maar alles is perfect verlopen ...wij zijn hééééééééééééél trots,mama fier en papa ontroerd.
Ja,ons kleine meisje wordt reeds een echte dame...kleine meisjes worden groot !
vrijdag 7 november 2008
maandag 3 november 2008
Herdenken van onze dierbaren
Iedereen heeft rond zich mensen verloren...Ze leven verder in onze herinneringen.Sommigen hadden een volledig leven achter de rug...anderen zijn te vroeg gegaan ...bewust of gevreesd .M'n zusje Els heeft er bewust een eind aan gemaakt op 26 -jarige leefdtijd...ik was toen 18 .Ze was 26 en voelde zich niet goed in onze maatschappij...niet begrepen.Ik wijs niemand met de vinger.Maar misschien nog even een mooi voorbeeld van de oppervlakkigheid van mensen.Wij zijn een welvarend industrieland (zelfs in crisitijden !),maar we staan toch ook vooraan in de lijst van zelfmoorden en depressies.Moet dit voor velen niet een belletje doen rinkelen?
Iemand verliezen is heel pijnlijk,diepe emoties komen naar boven ...verdriet,woede,onmacht,...
18...pas ontwaken in de grote wereld en m'n grote zus verloren...Ik herinner me haar laatste beeld heel goed...ze voerde me naar een feestje en we spraken af om volgende woensdag eens te tennissen...Ik heb ze nooit meer teruggezien...
18 ...pas ontwaken in de grote wereld en zoveel vragen...Ik heb nog altijd m'n vragen,maar m'n nieuwsgierigheid heeft me ook doen verdiepen in de wereld van onze geest... In m'n eerste jaar kunstacademie had ik psychologie,één jaar lang heb ik boeiend geluisterd,ik heb veel vragen kunnen plaatsen...op m'n eindexamen heb ik m'n verhaal geschreven...
Ik heb m'n examen ingediend en ben nooit meer komen opdagen ...
Ik ben fotograaf en geen psycholoog geworden...
Iemand verliezen is heel pijnlijk,diepe emoties komen naar boven ...verdriet,woede,onmacht,...
18...pas ontwaken in de grote wereld en m'n grote zus verloren...Ik herinner me haar laatste beeld heel goed...ze voerde me naar een feestje en we spraken af om volgende woensdag eens te tennissen...Ik heb ze nooit meer teruggezien...
18 ...pas ontwaken in de grote wereld en zoveel vragen...Ik heb nog altijd m'n vragen,maar m'n nieuwsgierigheid heeft me ook doen verdiepen in de wereld van onze geest... In m'n eerste jaar kunstacademie had ik psychologie,één jaar lang heb ik boeiend geluisterd,ik heb veel vragen kunnen plaatsen...op m'n eindexamen heb ik m'n verhaal geschreven...
Ik heb m'n examen ingediend en ben nooit meer komen opdagen ...
Ik ben fotograaf en geen psycholoog geworden...
Abonneren op:
Posts (Atom)