Intenser leven

Crisis...we kunnen radio of tv niet meer aanzetten of we worden "geprogrammeerd" met de crisis.Verder ga ik er niet op in...maar een crisis heeft altijd iets goeds!Mensen gaan NADENKEN ..........en hopelijk intenser gaan leven ...
Regelmatig krijg ik mails van mensen die de maatschappij met hun druk beu zijn,ze willen vooral intenser gaan leven ...Dieter en ik zijn altijd een beetje levensgenieters en (brave) rebellen geweest,maar wij zijn zeker niet gevoelloos!.Wat we wel meer en meer doen de laatste tijd ,is ons afsluiten voor de oppervlakkige mensen rondom ons.Iedereen heeft wel eens te maken met mensen rondom hem die na 2 uren praatten niet tot de essentie van het vermoeiende gesprek komen ...ze kunnen geen"diep"gesprek voeren.Ze blijven aan het oppervlak...
Wij leven, na de beslissing,veel intenser.Alles wat we doen proberen we meer van te genieten,want we nemen van alles een beetje afscheid...
Vaak vragen de mensen me,wat gaf jullie de doorbraak van de time-out?Ik denk dat Dieter en ikzelf hetzelfde antwoord zouden geven ....De 3 weken durende tocht naar en door Marokko met onze 3 kids in de zomer 2007.Die reis was heel zwaar en vermoeiend, maar hééééél intens !Het heeft onze gezinsband enorm versterkt!Dieter zou zeggen ,sta ik hier nu 4000 km van huis ,in de woestijn,naar hier gereden met onze eigen auto en m'n gezin,in geen mijlen iets te zien ...om te beseffen wat gezinsgeluk is ?Ja, Marokko heeft ons wakker geschud !Daarom zal ik heel vlug een nieuwe blog maken over onze trip naar Marokko.(Kan je dan via m'n profil terug vinden onderaan bij m'n blogs)In Marokko ben ik op m'n diepste (moeder)gevoelens getest...tijdens een namiddag met een persoonlijke ,vrouwelijke,gesluierde gids die me het echte leven van Fés(oudste stad van Marokko) wou tonen...ik heb die zo intens beleefd,die geluiden,die geuren,die kleuren,die beelden van die kindjes,bloed,snot,pis,...de smalle en enge straatjes,het beschaamde gevoel,de hitte,het lawaai,die chaos...Ik had een zonnebril op, om m'n tranen te verbergen...ik wou weglopen van de realiteit ,maar ik kon niet...ik kon de ergste taferelen niet fotograferen,ik was voor het eerst beschaamd dat ik een(fotograaf) toerist was !En wat me hééél boos en verloren maakte,is dat de toerist daar ook ongevoelig kan voor worden...!!!Ik was gekraakt,ik had een cultuurschok !!!Dieter en de kids waren die namiddag in het hotel gebleven bij het zwembad.Dieter wou de kids niet confronteren met de harde realiteit of misschien kon hij het zelf ook niet aan !!!
S'avonds terug aangekomen in het hotel ,zonder water(weggegoven),zonder m'n zakgeld(weggegoven),draaierig van de uitdroging en de hitte ,ben ik ingestort !Ik wou even alleen zijn en heb gehuild als een klein kind !!!Ja,dat was voor mij het keerpunt...
Als de kids nog eens durven zagen over dat ze geen 2 ijsjes na elkaar mogen eten...dan zeg ik ,denk eens aan de kindjes in Marokko !Ze kijken me aan...en voelen wat ik bedoel...
Deze morgen is Maria-Louisa met haar bruin popje naar school vertrokken ...ik vroeg haar heel onbewust,van welk land is jouw popje?Van Marokko, zei ze heel fier !